مهارت زبان بدن در مذاکره چیست؟

مهارت زبان بدن در مذاکره

مهارت زبان بدن در مذاکره و انواع حالات بدن بعنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر در نتیجه نهایی مذاکره تلقی میشود. رفتارهای افراد مذاکره کننده، می تواند پیامی را برای طرف مقابل داشته باشد. مذاکره کنندگان برای موفیت در جلسه مذاکره باید دانش و اطلاعات متعددی داشته باشند که یکی از آنها زبان بدن می باشد.

اعتماد به افراد

مزیت زبان بدن، تشخیص افراد راستگو از دروغگو است. بنابراین اکثر نشانه های زبان بدن به صورت ناخودآگاه و غیرارادی نمایان می شوند. احتمال دارد که فرد دروغگو تسلط کافی روی کلمات انتخابی اش داشته باشد ولی به سختی، قادر به کنترل زبان بدن خود باشد. پس دانستن زبان بدن باعث حفظ شما از به دام افتادن برخی از افراد دروغگو میشود.

در زمان سنجیدن میزان صداقت یک نفر، بهتر است که به جای تمرکز بر سخنان شخص، بر حالات بدنش متمرکز شوید و آن را در تمامی روابط در اجتماع بسط دهید.

طبق نتیجه ی محققان، افراد دروغگو اغلب نمی توانند حرکات بدن و صورتشان را با حرفشان یکی کنند. با استفاده از این تناقض باید بتوانید افراد را بهتر بشناسید. مثلا افرادی که قول همیاری به شما می دهند اما نگاهشان را از شما می دزدند. آنها میگویند که به صحبت هایتان توجه می کنند اما با بی حوصلگی بر روی یک تکه کاغذ، نقاشی میکنند. از طرف دیگر، گاهی اوقات افرادی که دروغ میگویند یادشان می رود که ژست خاصی بگیرند.

البته با استفاده از روش های تکمیلی دیگری به غیر از توجه به زبان بدن میتوان میزان صداقت افراد را بررسی کرد که عبارتند از: پرسش های جزئی و مشخص از طرف مقابلتان در مورد ادعایش بپرسید. شاید تصور او به کلیت ماجرا باشد، اما احتمالا هنوز در مورد جزئیاتش دروغ پردازی نکرده است. این روش گمگ میگند تا به صحت و سقم گفتارش پی ببرید.

شما با پرسیدن سوال هایتان به شکل های مختلف و مقایسه ی پاسخ ها میتوانید از راستگویی یا دروغگویی او مطلع شوید. بسیاری از مدیران، سازمان خود را با اعتماد بیجا به افراد از دست داده اند متحمل و ضرر و زیان زیادی شده اند. زبان بدن، تاثیر بسزایی در دفع این موارد دارد.

معروفترین حرکات زبان بدن در افراد سیاسی و دیپلماتیک

بهترین حرکات زبان بدن در افراد سیاسی و دیپلماتیک به شرح زیر می باشد:

– درصورت بستن چشمانش در حین سخن، یعنی اینکه طرف مقابل باید حرفش را تمام کند.

– اگر با زبان بدن چشم‌های خود به بالا نگاه کند بیانگر عصبانیت اوست.

– ابروهای گره خورده و در هم رفته به این معنیست که او احساسات مختلف شامل هیجان، استرس و ترس دارد.

– تبسم و لبخند ملیح به معنای نگهداشتن ادب و احترام طرف مقابل می باشد.

– یکی از حرکات زبان بدن در افراد سیاسی و دیپلماتیک، دست کشیدن روی پیشانی یا لابه لای موها است؛ به این معنی که وی طفره می رود و تمایلی به صحبت کردن ندارد.

– قلاب کردن دست ها به هم، به این معنیست که او اضطراب دارد.

– اگر فرد سیاسی و دیپلماتیک، دکمه های کت خود را باز کند بیانگر این مسئله است که با طرف مقابل، توافق میکند.

– نشانه های طفره رفتن از پاسخ به سوال، شامل تمیز کردن عینک یا بازی با خودکار یا هر چیزی می باشد.

راه حل‌هایی برای استفاده از زبان بدن برای بهبود روند مذاکره

در ادامه راهکارهایی را برای آموزش مهارت زبان بدن در مذاکره ارائه داده ایم:

> داشتن ارتباط چشمی مناسب:

داشتن ارتباط چشمی به اندازه و مناسب باعث انتقال حس خوشایند به طرف مقابل میشود. فراموش نکنید که طرف مقابلتان در اثر ارتباط چشمی طولانی و ممتد، اذیت میشود و مذاکره دچار تنش میشود.

داشتن تماس چشمی مناسب و صحیح و تداوم آن در طول مذاکره، به طرف مقابلتان حس علاقمندی به شنیدن سخنانش را می دهد، گویی که به او احترام می گذارید. چنین کاری شما را فرد خجالتی و کمرو نشان نمی دهد. البته در تمام اوقات مذاکره نباید تماس چشمی برقرار کنید؛ اینکه شما به طرف مقابلتان از ابتدا تا انتهای مذاکره بدون وقفه نگاه کنید حسی ناخوشایند پیدا میکند. بنابراین «تماس چشمی مناسب» با طرف مقابل باید حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد کل زمان مذاکره برقرار باشد.

> استفاده مناسب از زبان بدن دست‌ها:

اکثر افراد در زمان شرح یک موضوع بطور مداوم از دستان‌شان استفاده می‌کنند؛ دقت کنید که استفاده ی بجا از دست در روند مذاکره، حس خوبی را به مخاطبتان انتقال می دهد؛ مثلا برای شمردن مفاد موضوعی از دست‌ها استفاده شود یا از اشاره دست برای نشان دادن موضوعی از مطالب آماده‌شده استفاده شود؛ اما همین استفاده ی اشتباه از زبان بدن دست‌ها، احتمال دارد که مذاکره را از روند اصلی خارج سازد؛ بطور مثال فشردن مداوم انگشتان به طرف مقابلتان نشان می دهد که شما دچار استرس هستید یا نزدیک کردن دست به دهن و بینی، بیانگر عدم تمرکز یا عدم داشتن صداقت می باشد.

> لبخند زدن:

در نظر داشته باشید که طرف مقابلتان با یک لبخند درست و بجای شما، حس آرامش می گیرد. در حالت کلی فردی که لبخند میزند باعث میشود که طرف مقابلش حس خوبی دریافت کند و لبخند بر لب بیاورد. چنین فضای مثبتی شما را به توافق نهایی نزدیک میکند؛ اما لبخند زدن باید به اندازه و به موقع باشد؛ مثلا لبخند زدن در زمانی که دچار اختلاف نظر بر سر یک موضوع شدید به منزله توهین به طرف مقابل است و باعث میشود که او نتایج بدی برای روند مذاکره داشته باشد.

> انداختن پاها روی یکدیگر :

معمولا انداختن پاها روی هم در مذاکرات سیاسی به این معنیست که از توافق دور شده اید یا اگر مذاکره کننده در زمان وجود موانع زیاد بر سر توافق، مچ پاهایش را روی هم بیاندازد به معنی اضطراب یا عدم توافق می باشد.

اگر کف کفشتان را به سمت فرد مقابل، نشان دهید امری توهین‌آمیز محسوب میشود. همچنین اگر طرف مقابلتان کف کفش خود را به سمت درب خروجی نشان دهد یعنی از ادامه مذاکره خسته شده و بهتر است که وقفه‌ای ایجاد کنید.

> حالات صورت:

در مذاکرات سیاسی، حالات صورت در زبان بدن، بیانگر پیام‌های متفاوتی است که مذاکره کننده باید عکس‌العملی متناسبی با دیدن هر کدام از آنها داشته باشد. در ادامه با برخی از این حالات، آشنا میشوید:

– نیشخند یا دهن‌کجی به این معنیست که فرد مقابلتان را تحقیر می کنید.

– تبسم با دهان بسته، یعنی فرد مقابل برای ادامه مذاکره تمایل دارد.

– جمع کردن لب‌های سفت و جمع شده در حین مذاکره، بیانگر عدم توافق می‌باشد.